بیوچار در تصفیه آب و فاضلاب
بیوچار در تصفیه آب و فاضلاب
روش‌های بیولوژیکی و فیزیکوشیمیایی مختلفی برای تصفیه آب و فاضلاب آلوده (W&W) استفاده می شوند. امروزه گزینه های کارآمد و اقتصادی برای تصفیه پساب‌های صنایع و رعایت مقررات سخت گیرانه زیست محیطی توسعه یافته‌اند. تصفیه های بیولوژیکی از جمله فرآیند لجن فعال و هضم بی‌هوازی گزینه‌های کم هزینه و کارآمدی برای تصفیه پساب هایی با حجم متوسط هستند و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، برخی از محدودیت ها از جمله حذف نامطلوب برخی از آلاینده های غیرقابل تجزیه است که نگران کننده هستند همچنین هزینه های مدیریت لجن تولید شده بالا می باشد. بنابراین، فناوری های تصفیه فیزیکوشیمیایی مانند تابش مافوق صوت، تابش مایکروویو و تصفیه شیمیایی، فرآیندهای اکسیداسیون شبه فنتون و تجزیه کاتالیزوری آلاینده های آلی (به ویژه با نانومواد ) از طریق فرآیند های اکسیداسیون پیشرفته (AOPs) در دهه های اخیر توسعه و پیاده سازی شده اند. در این میان، جذب برای حذف ترکیبات آلی و معدنی بسیار مورد توجه هستند.
مطالعات اخیر بر روی خواص بیوچار مانند کمپلکس شدن سطح و توانایی جذب مواد سنگین متمرکز شده اند. استفاده از ترکیبات بیوچار در تصفیه فاضلاب و آب های آلوده به ترکیباتی از جمله آفت کش ها، رنگ ها، ترکیبات آرماتیک، برخی از داروها و فلزات سنگین موفقیت قابل توجهی داشته است. پارامترهایی مانند نوع مواد اولیه، دمای پیرولیز در تهیه بیوچار، ویژگی های محیط واکنش، pH عوامل موثری در کیفیت و کمیت عملکرد بیوچار هستند. ظرفیت جذب ترکیبات بیوچار به شدت به شیمی سطح، مساحت سطح ، تخلخل و شکل آن بستگی دارد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.