استفاده از فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته برای تصفیه فاضلاب بیمارستانی
پساب های بیمارستانی دارای درصد بالایی از ریزآلاینده ها هستند و تاکنون روش های مختلفی برای حذف آلاینده ها بررسی شده است. پساب تولید شده از واحدهای بیمارستانی مانند آزمایشگاه پاتولوژی، بخشهای عفونی و محل اقامت کارکنان بسیار پیچیده است، زیرا حاوی میکروبهای بیماریزا، بقایای دارو، مواد شیمیایی، بافتهای بیولوژیکی، کشتها و مواد شیمیایی می باشند. ورود بقایای دارویی به محیط زیست ممکن است تهدیدی جدی برای منابع آبی در سراسر جهان باشد. به دلیل ویژگیهای پیچیده این پساب ها، عملیات تصفیه فاضلاب(WWTPs) منجر به نتیجه کاملا مطلوبی نمیشود. به عبارت دیگر، چنین آلاینده های پیچیده ای قادر به حذف کامل از طریق فرآیندهای تصفیه معمولی نیستند. روش های اکسیداسیون پیشرفته همراه با O3مورد ارزیابی قرار گرفتند. عوامل موثر در بهبود فرآینداکسیداسیون پیشرفته pH، غلظت O3، زمان تماس و غلظت H2O2 است. بررسی ها نشان می دهد O3 به تنهایی در مقایسه با پروکسون (O3/H2O2) برای کاهش آلاینده های دارویی کارآمدتر و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر است. ازن ترکیبات دارویی را از پساب های تصفیه شده بیولوژیکی کاملا حذف کرده و میزان حذف آلاینده ها با افزایش غلظت ازن افزایش می یابد. همانطور که انتظار می رود سرعت کاهش یافتن چهار پارامتر BOD، COD، TSS و فسفات ها، بطور قابل ملاحظه ای تغییر می کند. علاوه بر این، نتایج نشان داده است که استفاده از بیوراکتور غشایی (MBR) همراه با ازن زنی یک فناوری موثر برای پیش تصفیه پساب بیمارستانی می باشد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.