شناورسازی در تصفیه فاضلاب

شناورسازی در تصفیه فاضلاب

شناورسازی در تصفیه فاضلاب

شناورسازی یک روش تصفیه فاضلاب فیزیکی است که برای جدا نمودن مواد معلق جامد، روغن و گریس از فاز مایع مورد استفاده قرار می گیرد. این فرآیند همچنین برای جداسازی و تغلیظ لجن نیز بکار برده می شود. اصطلاح شناورسازی شامل هر دو نوع آن است. یعنی به کف آوردن با بهم زدن سریع و شدید همانطور که در جداسازی سنگ های معدنی در معادن مورد استفاده واقع می شود و به سطح آوردن مواد معلق که امروز به صورت یک روش موثر برای زدایش مواد معلق از فاضلاب عمومیت دارد.

نحوه شناورسازی در تصفیه خانه های فاضلاب

عمل جدا کردن اغلب توسط وارد نمودن حباب های گاز ( معمولا هوا ) به داخل مایع صورت می گیرد. حباب ها به ذرات ریز متصل شده و نیروی شناوری ترکیب ذرات و حباب های هوا، به اندازه کافی برای بالا بردن ذره به طرف سطح بزرگ می شود. بنابراین ذراتی که دارای چگالی بیشتری نسبت به مایع بوده، می توانند به طرف سطح حرکت کنند. این عمل باعث می شود ذراتی که دارای چگالی کمتری از مایع هستند نیز به سادگی شناور شوند ( مانند روغن معلق در آب ).

در تصفیه خانه فاضلاب، عمل شناورسازی اساسا برای منظورهای زیر مورد استفاده قرار می گیرد:

1-جداسازی گریس ها، روغن ها، پشم ها و سایر مواد جامد با دانسیته پایین، مواد فعال کننده سطحی حاصل از کارخانجات قالیشویی، نساجی، پشم شویی، پالایش های روغن، فرآیندهای صنایع غذایی و … و همچنین برای جدا کردن چربی موجود در شیر (کره حیوانی) در کارخانجات لبنیات.

2-جدا کردن لجن اضافی از فرآیندهای لجن فعال.

3-جدا کردن لجن های شیمیایی منعقد شده ناشی از تصفیه شیمیایی (منعقد سازی).

انواع شناورسازی در تصفیه فاضلاب

الف) روش اتمسفری

ب) روش شناورسازی به کمک هوای محلول

ج) روش شناورسازی به کمک خلأ

د) روش شناورسازی به کمک هوای القایی

پارامترهای طراحی یک سیستم شناورسازی عبارتند از: فشار، نسبت برگشت، غلظت ورودی مواد جامد، زمان ماند و نسبت  A/S که عبارت است از نسبت وزنی هوای آزاد شده به وزن ذرات جامد جدا شده فاضلاب.

مزایا و معایب شناورسازی تصفیه فاضلاب

الف) مزایای واحدهای شناورسازی:

1- به دلیل کم بودن زمان ماند و دمیدن هوا در این واحد، تولید بو به حداقل می رسد. همچنین در مواردی که از هوا برای شناورسازی استفاده می شود، به علت حضور اکسیژن محلول در جریان خروجی، ایجاد بو کمتر است.

2- روغن، گریس، جامدات سبک، سنگریزه و جامدات سنگین همه در یک واحد جدا می شوند.

3- دبی سرریز زیاد و زمان ماند کم است و در نتیجه اندازه تانک و فضای مورد نیاز کم خواهد بود که سبب کاهش مخارج ساختمانی می شود.

4- جامدات بازیافت شده ممکن است دوباره به عنوان منبع اولیه در فاضلاب های صنعتی یا به عنوان منبع سوخت مورد استفاده قرار گیرد و یا می تواند به کاربردهای دیگری فرستاده شود.

ب) معایب واحدهای شناورسازی:

1- راهبری این واحدها به نیروهای ماهر نیاز دارد.

2- تجهیزات اضافی مورد نیاز باعث افزایش هزینه عملیات ( نگهداری و توان مورد نیاز انرژی ) نسبت به سایر فرآیندها شود.

3- واحدهای شناورسازی خلأ به ساختمان غیرقابل نفوذ نیاز دارند و هر گونه نفوذ هوا به اتمسفر، تأثیر زیادی روی کارآیی خواهد گذاشت و بنابراین باعث گرانی آن می شود.

4- از آنجا که با دمیدن هوا به مواد فعال سطحی، باعث به وجود آمدن حجم عظیمی از کف خواهیم شد که پردازش کف بوجود آمده باعث بروز مشکلات عدیده ای می شود، لذا گزینش این فرآیند برای جداسازی مواد سطحی از فاضلاب ها، مناسب به نظر نمی رسد.

برای مشاهده ادامه این مقاله می توانید مقاله تصفیه به کمک لجن فعال را مشاهده نمائید.

مقاله پیشنهادی : تصفیه به کمک لجن فعال
4 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *