مقادیر لجن های تولیدی تصفیه آب

مقادیر لجن های تولیدی تصفیه آب

مقادیر لجن های تولیدی تصفیه آب

معمولاً میزان آب شستشوی معکوس صافی‌ها 3 تا 5 درصد میزان آب مورد تصفیه است. این دورریز تصفیه خانه‌ ای آب علاوه بر این که به زحمت بی آب می‌شود حتی بعد از تغلیظ دستکاری آن خالی از اشکال نیست و اهمیت آن بیشتر بخاطر بازیافتی بعد از ته نشینی مواد جامد آن است. کاربرد پلیمرها در تغلیظ و ته نشینی مواد معلق آب شستشوی صافی‌ها تأثیر مهمی خواهد داشت.

مساله مهمی که در تعیین میزان لجن های فرآیندی باید مورد توجه قرار گیرد، رابطه بین کدورت و مواد معلق آب‌ ها است. در بیشتر مواد ته نشینی مواد مولد کدورت به عنوان راندمان فرآیندها و تولید لجن مورد عمل قرار می‌ گیرد. رابطه بین مواد معلق به کدورت بین 1 تا 2 می‌باشد و در موارد خیلی استثنایی این نسبت به 10 خواهد رسید.

آشنایی با مقادیر لجن های تولیدی تصفیه آب

در تصفیه خانه فاضلاب اگر از زاج به صورت (SO4)3 AL2,14H20 به عنوان کواگولان استفاده کنند. لجن های تولیدی به صورت هیدروکسید آلومینیوم 3 (OH) AIبه میزان 44/0 میلی گرم در لیتر مواد جامد به ازای هر میلی گرم در لیتر زاج با محتوای 1/17 درصد 203 AL مواد معلق لجن بوجود خواهد آمد. علاوه بر مواد جامد لجن به صورت هیدروکسید فلزات آلومینیومی و آهنی مقادیری هم لجن از تبدیل و ترسیب مواد معلق تولید خواهد گردید.

در مورد لجن‌های آهنی اگر به عنوان کواگولان از سولفات فریک 3Fe2 (so4) یا سولفات فرو 7H2o و SO4F و یا کلرو فریک CL3Fe استفاده نمایند 3 (OH)Fe ظاهر می‌ گردد. معمولا به ازای هر میلی‌ گرم لجن‌ ها به صورت هیدروکسید آهن در لیتر آهن 0/2 میلی‌گرم در لیتر مواد جامد لجن تشکیل خواهد شد. در این مورد باید جامد لجن ناشی از ته نشینی مواد معلق یا کدورت آب‌ها در محاسبات مربوط به میزان لجن مورد توجه قرار گیرد.

در لجن های حاصل از رسوب آهن و منگنز معمولاً به ازای هر میلی‌گرم در لیتر آهن با منگنز حدود 5/1 تا 2 میلی‌گرم در لیتر لجن تولید می‌ شود.

روش‌ های دورسازی لجن‌ های تصفیه آب

4-1- تخلیه در جریان های آب

4-2- تخلیه در شبکه‌ ای جمع‌ آوری فاضلاب

4-3- جمع‌ آوری در لاگون‌ های فاضلاب

4-4- دفن در زمین

4-5- مصره در زمین

4-6- بازیافت بعضی مواد از لجن ها

بدیهی است در هر یک از روش‌ های دورسازی لجن لازم است مقررات و استانداردهای خاص آن مورد عمل و توجه قرار می‌گیرد.

گرچه تخلیه در آب های سطحی یکی از روش‌ های متداول دفع لجن های تصفیه آب است ولی بیشتر مقررات موجود اینگونه تخلیه را تا حدود زیادی ممنوع اعلام نموده است. اولین اشکال این عمل وارد ساختن آلودگی‌ به محیط های مایعی محیط زیست ات. مسمومیت‌های آلومینیوم بر زندگی آبزیان از مهمترین اشکالات است.

تجربه تخلیه مواد جامد حاصل از تصفیه آب در فاضلاب و یا به صورت عمومی مورد توجه قرار گرفته است.

جمع‌ آوری و تصفیه مواد جامد حاصل از آب و فاضلاب تواماً نیز مورد توجه می‌باشد. اختلاط لجن های معدنی و آلی کل لجن را آماده مصرف و تخلیه در زمین خواهد نمود.

لجن فاضلاب در تصفیه خانه ها

تخلیه لجن در فاضلاب را باید با هماهنگی مسئولین فاضلاب و بهره برداران باشد. انواع مواد شیمیایی موجود در فاضلاب و حجم لجن‌ های فاضلاب در این تخلیه باید مورد توجه باشد. در این مورد باید به زیاد شدن بار مواد جامد فاضلاب توجه گردد تا اخلالی در تصفیه فاضلاب پیش نیاید. در هر صورت افزایش بار مواد جامد و مایع فاضلاب مستلزم هزینه‌های بالائی برای نگهداری و بهره‌برداری است. تخلیه لجن در فاضلاب باید دائماً کنترل شود تا میزان گرفتگی آن به حداقل برسد در مجموع عقیده عمومی بر یان است که تخلیه لجن در فاضلابروها اثرات زیان‌آوری بر فرآیند تصفیه خواهد داشت. تخلیه لجن های آلومینیوم طبق مطالعات CLUP و WILDON اثرات سوئی روی لجن فعال نداشته است.

در مورد تخلیه لجن‌ های سبک کردن آب باید دقت زیادتری به عمل آید، زیرا باعث گرفتگی سر ریزهای لوله‌ ها و کانال ها خواهد گردید.

اگر زمین به اندازه کافی موجود باشد لجن رقیق را مستقیماً به لاگون فرستاده تا مواد کواگوله شده آن به میزان 6 تا 10 درصد تغلیظ شود. در یک تصفیه خانه با تولید 8/3 میلیون لیتر در روز به میزان 340 کیلو در میلیون لیتر مواد جامد تولید می‌شود که به حجمی معادل 3080 تا 6160 متر مکعب محل برای ذخیره سازی نیاز خواهد داشت.

لجن‌ های سبک کردن آب می تواند 20 تا 30 درصد در مواردی تا 50 درصد در یک سال تغلیظ شود در تصفیه خانه‌ ای به ظرفیت 8/3 میلیون لیتر در روز معادل 240 کیلو مواد جامد برای هر میلیون لیتر تولید خواهد شد که حدود 1230 متر مکعب حجم برای ذخیره سازی نیاز دارد. این ذخیره سازی لجن برای تصفیه خانه‌ های کوچک عملی و برای تصفیه خانه‌ ای بزرگ قابل توصیه نیست.

در طراحی روش‌ های تصفیه آب بایستی مساله جمع‌ آوری تصفیه و دفن لجن های تولیدی مورد توجه طراحان قرار گیرد. دفن لجن از نظر سرمایه‌ گذاری و بهره‌ برداری گاهی اوقات در انتخاب منبع آب مؤثر بوده چه بسا طراحانی را وارد به تعویض منابع آب نماید.

نحوه صحیح دفع لجن در تصفیه خانه های فاضلاب

دفع لجن‌ ها حاصل از تصفیه آب در زمین بعد از تبدیل به مواد شبه جامد از طریق بی آب کردن امکان‌ پذیر است. لجن‌ های بی آب شده را رد باریه‌ ای از زمین عمیق شده دفع نموده و حتی می‌توان آن‌ ها را با زباله دفع کرد. با توجه به مسائل بهداشتی روز بروز از کاربرد این نوع دفع لجن کاسته شده و مخصوصاً هزینه‌ های زیادی برای آن قابل تصور است.

در نقاطی از دنیا مصرف لجن تصفیه خانه بر روی زمین انجام گرفته است. اشکال اصلی آن گرفتگی مجازی خاک با ترکیبات آلومینیوم است که مانع رشد دانه گیاهی خواهد شد. لجن‌ های سبک کردن می تواند با باروری بهتر و بیشتر بعضی خاک ها کمک خواهد نمود.

تخلیه فاضلاب‌ های نمک‌ دار حاصل از EDR و RO در جریان‌های آب و تزریق در زیر زمین و تخلیه در دریا امکان‌ پذیر است. به علت بالا بودن املاح محلول این آب ها تخلیه آن‌ ها می‌تواند با محدودیت توام باشد در سواحل دریاها تخلیه آب‌ های نمکی محدودیت کمتری دارد. در نقاطی که تخلیه آب‌ های نمکی به جریان های آب مقدور نیست عمل تبخیر را درباره آن‌ها انجام می‌دهند. در صورتی که دورریزهای نمکی محتوی آلوده کننده های خاصی نباشد تخلیه آن‌ها در آب‌ های زیر زمینی بالامانع است.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *