استفاده بهینه از آب باران

با توجه به ذاتی بودن پدیده خشکی در ایران استفاده بهینه از آب موجود و کنترل رواناب و استفاده از آن ها برای اهداف خاص، راهبردی اساسی برای رفع کم آبی در کشور است. افزایش روز افزون تقاضا برای آب نه فقط برای کشاورزی بلکه برای سایر اهداف با توجه به تغییرات و پراکندگی بارش در فصول مختلف و لزوم آب در فصل کشاورزی، اهمیت استحصال آب را در مناطق خشک و نیمه خشک از جمله ایران به خوبی نشان می دهد. مرور سوابق و پژوهش های انجام شده نیز نشان دهنده این است که جمع آوری و ذخیره آب  باران به منظور مصارف مختلف در سراسر دنیا از جمله اقداماتی است که برای مدیریت منابع آب و تأمین آب مورد نیاز برای اهداف مختلف از جمله کشاورزی، تغذیه آب زیرزمینی، مصارف خانگی و … انجام می شود. بدین منظور روش های مختلف سنتی و نوینی توسعه داده شده اند که بسته به سطح حوزه آبگیر و حجم آب مورد استحصال به دو دسته سطوح آبگیر کوچک و بزرگ تقسیم بندی شده اند. براساس سطح آبگیر، چهار گروه اصلی جمع آوری سیلاب، سطوح آبگیر بزرگ، سطوح آبگیر کوچک و جمع آوری آب باران از پشت بام ها وجود دارد.